Νέα έρευνα από το Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που δημοσιεύθηκε στο Cognition and Emotion, υποδηλώνει ότι η υιοθέτηση μιας στάσης «αυτό θα περάσει» και η διανοητική προβολή του στο μέλλον θα μπορούσε να βοηθήσει τους εφήβους να “διαχειριστούν” αγχώδεις καταστάσεις. Καθώς πλησιάζει η μέρα των αποτελεσμάτων, οι έφηβοι καλό είναι να αρχίσουν να μπαίνουν στη διαδικασία να φαντάζονται τους εαυτούς τους για αρκετά χρόνια στο μέλλον. Μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε να βοηθήσει τους εφήβους να αντιμετωπίσουν το άγχος, υπενθυμίζοντάς τους ότι ανεξάρτητα από το τι πρόκειται να συμβεί, η τρέχουσα κατάσταση τους είναι μόνο προσωρινή.
Η δύναμη του διανοητικού ταξιδιού του χρόνου…
“Η έρευνά μας δείχνει ότι η ενημέρωση των νέων για την εικόνα τους στο μέλλον, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Όταν ένας ενήλικας βιώνει άγχος όταν βρίσκεται σε κυκλοφοριακή συμφόρηση ή όταν πρέπει να παρευρεθεί σε μια σημαντική επαγγελματική συνάντηση, αν μπει στη διαδικασία να φανταστεί τον εαυτό του μετά το πέρας της αγχώδους κατάστασης που βρίσκεται τότε θα μπορέσει να μειώσει το άγχος που τον καταβάλλει εκείνη τη στιγμή”, δήλωσε η Dr. Catherine Sebastian από το Τμήμα Ψυχολογίας του Royal Holloway.
«Είχαμε σκεφτεί ότι οι έφηβοι μπορεί να είναι λιγότερο ικανοί να ελέγξουν τα συναισθήματά τους χρησιμοποιώντας αυτή τη στρατηγική είτε επειδή έχουν λιγότερη εμπειρία με αγχώδεις καταστάσεις είτε επειδή έχουν λιγότερη ιδέα για το μέλλον τους», εξηγεί ο Dr. Saz Ahmed, επίσης από το Τμήμα Ψυχολογίας του Royal Holloway.
“Ωστόσο, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι αυτή η υπόθεση είναι λανθασμένη”, συνεχίζει ο Dr. Sebastian. «Όταν ρωτάτε τους εφήβους αν μπορούν να σκεφτούν ένα θέμα μακροπρόθεσμα, είναι περισσότερο από ικανοί να εξετάσουν ένα πρόβλημα στο πλαίσιο – ως ένα μικρό μέρος της ζωής τους. Η σημερινή τους κατάσταση μπορεί να είναι αγχωτική αλλά με λίγη καθοδήγηση είναι ικανοί να δούνε αισιόδοξα την παρούσα κατάστασή τους.”
Κοιτάζοντας μπροστά, όχι πίσω…
Οι ερευνητές ζήτησαν από τους νέους ηλικίας 12-22 να σκεφτούν ένα σύνολο συγκεκριμένων σεναρίων. Κάποιοι ήταν αρνητικοί, όπως η αποτυχία μιας εξέτασης, και μερικοί ήταν ουδέτεροι, όπως ένα δωμάτιο ζωγραφισμένο. Όταν σκέφτονταν τα αρνητικά σενάρια, οι έφηβοι ήταν πιο αποτελεσματικοί στη μείωση των επιπέδων στρες όταν έβλεπαν το μακρινό μέλλον (μεταξύ ενός και δέκα ετών) παρά όταν έβλεπαν στο εγγύς μέλλον (ημέρες, εβδομάδες ή μήνες) ή απλά αντιδρούσαν φυσικά. Εκείνοι που επέλεξαν να βλέπουν μπροστά στο χρόνο φαινόταν να έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στη μείωση της δυσφορίας τους που δημιουργούνταν λόγω στρες, δηλώνοντας ότι η στιγμή που επέλεξαν να φανταστούν στο μέλλον δεν ήταν απλώς μια τυχαία περίπτωση απλά μόνο και μόνο για να αποσπάσουν την προσοχή τους από την παρούσα στιγμή αλλά μια σημαντική στιγμή.
“Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι η απομάκρυνση – διανοητικά τοποθετώντας τον εαυτό σας μακριά από μια κατάσταση στην οποία βρίσκεστε – λειτουργεί για τους ενήλικες ως στρατηγική αντιμετώπισης του άγχους, αλλά αυτό που έχουμε δείξει τώρα είναι ότι αυτό λειτουργεί και για τους νέους”, εξήγησε ο Dr. Ahmed. “Στη συνέχεια, μας ενδιαφέρει να κατανοήσουμε περισσότερα για τους εφήβους που μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικοί στη διαχείριση των ισχυρών συναισθημάτων, όπως για παράδειγμα εκείνοι οι έφηβοι που αντιδρούν επιθετικά σε απογοητεύσεις και αποτυχίες».
