Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, ο εμβολιασμός κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (Human Papilloma Virus –HPV) έχει μειώσει στο μισό τον αριθμό των κρουσμάτων του ιού, ο οποίος ευθύνεται για την εκδήλωση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, στους εφήβους στις Ηνωμένες Πολιτείες –στο μικρό διάστημα που εφαρμόζεται. Τα μέχρι στιγμής ενθαρρυντικά αποτελέσματα μπορεί να αποτελέσουν τη βάση για να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες ο εμβολιασμός σε μεγάλη κλίμακα και να επεκταθεί και στον ανδρικό πληθυσμό –κατά βάση στους εφήβους- καθώς είναι γνωστό ότι ο HPV μπορεί να προκαλέσει καρκίνο και στη στοματική κοιλότητα, στο λαιμό, στον πρωκτό αλλά και κονδυλώματα στα γεννητικά όργανα! «Τα αποτελέσματα του εμβολιασμού ενθαρρύνουν τη συνέχιση της προσπάθειας εξάπλωσής του και σε άλλες χώρες» τονίζει ο Johannes Bogaards από το National Institute for Public Health and the Environment στην Ολλανδία, ο οποίος δεν είχε πάρει μέρος στην τελευταία μελέτη.
Το Gardasil –όπως είναι η εμπορική ονομασία του εμβολίου- έχει σχεδιαστεί ώστε να προφυλάσσει από την εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας καθώς δρα κατά των τεσσάρων πιο επικίνδυνων στελεχών του ιού που είναι υπεύθυνα για τις περισσότερες μορφές του καρκίνου. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν κάποιος έχει σεξουαλικές σχέσεις χωρίς τη χρήση προφυλακτικού κάποια στιγμή θα έρθει σε επαφή με τον HPV. Ο ιός εισέρχεται στον υγρό βλεννογόνο ιστό των γεννητικών οργάνων ή του στόματος και μεταδίδεται μέσω του σπέρματος και των κολπικών υγρών. Πολλές φορές το ανοσοποιητικό καταφέρνει να εξουδετερώσει τη μόλυνση, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις ο ιός παραμένει και επανενεργοποιείται προκαλώντας καρκίνο μετά από περίπου 20 χρόνια.
Έρευνες στις ΗΠΑ για το διάστημα 2003-2006, δηλαδή πριν ξεκινήσει ο εμβολιασμός και για το διάστημα 2009-2012, αφού είχε ξεκινήσει ο εμβολιασμό, δείχνουν ότι το ποσοστό των εφήβων κοριτσιών που έφεραν τον HPV στα κολπικά υγρά μειώθηκε από 11,5% που ήταν πριν την έναρξη του εμβολιασμού, σε 4,3% μετά την έναρξη του εμβολιασμού.
Ο εμβολιασμός κατά του HPV έχει ξεκινήσει εδώ και περίπου μια δεκαετία, επομένως είναι νωρίς να μιλάμε για θεαματική πτώση των περιστατικών καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ωστόσο έρευνες έχουν δείξει ότι μειώνεται πάρα πολύ η εμφάνιση κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, κάτι που είναι φανερό λίγους μήνες μετά τη μόλυνση. Για παράδειγμα στην Αυστραλία, η οποία ήταν από τις πρώτες χώρες που εφάρμοσαν τον εμβολιασμό τα ποσοστά των κονδυλωμάτων έχουν μειωθεί κατά 61%. Στην Αυστραλία μάλιστα, αλλά και στις ΗΠΑ, το εμβόλιο είναι διαθέσιμο και στα αγόρια, ενώ κάτι τέτοιο δε συμβαίνει ακόμα στη Βρετανία και στην Ολλανδία.
Φυσικά υπάρχει και ο αντίλογος σε όλα αυτά. Αφ’ ενός έχουν κατά καιρούς εκδηλωθεί προβληματισμοί ως προς τις πιθανές παρενέργειες του εμβολίου και το κύριο έρεισμά τους είναι ακριβώς το γεγονός ότι το εμβόλιο εισήχθη στην αγορά πολύ πρόσφατα και ακόμα δε μπορούμε να είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε τις τυχόν ανεπιθύμητες παράπλευρες ενέργειές του. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουν αναφερθεί αρκετές περιπτώσεις θανάτου κάποιους μήνες μετά τη λήψη της τελευταίας δόσης του εμβολίου, ωστόσο δεν συνδέθηκαν άμεσα με αυτό ως αίτιο του θανάτου. Επίσης πολλές δημοσιευμένες μελέτες αναφέρουν το εμβόλιο ως επικίνδυνο και το συνδέουν με εκδήλωση αυτοάνοσων νοσημάτων όπως η Σκλήρυνση κατά Πλάκας και το σύνδρομο Guillain Barre. Οπωσδήποτε πάντως πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά και σε κάποιες περιπτώσεις το εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει υπερβολική ανοσολογική αντίδραση –η οποία να ξεφύγει από τον έλεγχο του οργανισμού.
Αφ’ ετέρου, κάποιοι υποστηρίζουν ότι η καμπάνια υπέρ της ευεργετικότητας του εμβολίου μπορεί να εκληφθεί με λάθος τρόπο από τους εφήβους και να τους ενθαρρύνει να έχουν ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις –χωρίς τη χρήση προφυλακτικού. Κάτι τέτοιο βεβαίως θα είχε καταστροφικές συνέπειες, ωστόσο δε θα πρέπει να συγχέουμε τις πληροφορίες. Ο εμβολιασμός κατά του HPV μας προστατεύει μόνο από τον HPV και μάλιστα συγκεκριμένα μόνο από κάποια στελέχη του! Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι σταματάμε να παίρνουμε μέτρα προφύλαξης! Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η απόφαση για τον εμβολιασμό είναι προσωπική και θα πρέπει να λαμβάνεται κατά περίπτωση, μετά από συζήτηση με το γιατρό ο οποίος γνωρίζει το ιστορικό μας και τις τυχόν ευαισθησίες μας. Δεν κάνουμε το εμβόλιο επειδή το έκαναν οι φίλοι ή οι φίλες μας και φροντίζουμε να ενημερωθούμε από διαφορετικές πηγές προτού πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση.
